با آمدن حسن روحانی نمی دانم چرا همه منتظر یه جور معجزه ان البته تا حد زیادی به مردم حق می دهند مردمی که ۸ سال خون دل خوردن و کنار آمدن با شرایط ؛ مردمی که سال ۸۸ فرزند دادند خواهر دادند برادر دادند تا بتوانند خود را از این همه بی عدالتی و ظلم برهانند اما ...

بگذریم گفتن از آن روزها دردی را دوا نمی کند چرا که در آن سالها قدرت دست آدم های بود که نه بویی از انسانیت برده بودن و نه ناموس و شرف حالیشان بود ...

اما امروز انگار خورشید با لبخند طلوع می کند به نظر می رسد خدا دارد با مردم سرزمین من عشق بازی می کند دلش میخواهد همه لبخند به لب داشته باشند همه شاد باشند و هیچ کس درد و غصه ای نداشته باشد ...

بی شک رئیس جمهور نیز چنین می خواهد اما باید به او فرصت داد نمی تواند یه شبه خرابی های ۸ ساله را درست کند باید به او و وزرایش اعتماد کرد و فرصت داد

آینده از آنه ماست لبخند بزنید :)